Een verrassend bezoek

Ongeduldig zit Knuf voor het raam en hoopt dat Loes nog even bij hem langskomt. Hij mist haar, maar niet alleen haar, hij is ook benieuwd naar alle andere waar ze altijd zo vol passie over verteld. Plotseling hoort hij een fietsbel en ziet haar aankomen fietsen. Van plezier springt hij op en slaat met zijn kleine pootjes tegen het raam en roept haar naam.

Loes zet haar fiets tegen een boom en komt zijn kant op. Ze trekt aan het touwtje van de deur en dan is zijn allerliefste vriendin weer bij hem. Blij klapt hij in zijn pootjes.

‘Rustig lieverd. Ben je zo blij om me weer te zien? Dan heb ik nog een verrassing voor je, want weet je wie ik heb meegebracht?’

Knuf schut hard met zijn hoofdje en dan laat Loes hem niet langer in spanning. Uit haar tas komt plotseling een klein blauw beertje. Een beertje dat als twee druppels water op Knuf lijkt. Verbaast kijkt Knuf het beertje aan en verbaast vraagt hij: ‘Hoe kom jij nou hier?

‘Ik was in de buurt en dacht, weet je wat, laat ik eens gaan kijken hoe het met mijn broer is,’ antwoordt het beertje.

‘Hoe zo, in de buurt. Waar dan,’ vraagt Knuf?

‘We zijn met onze dansgroep op tournee en ik heb nu een paar uurtjes vrij.’

‘Wat leuk,’ antwoordt Knuf. ‘Dan kunnen we samen ons dansje doen.’

‘Je bedoelt dat dansje waar jij het ritme niet weet vast te houden.’

‘Nou, kom maar op hoor, ik heb heel goed geoefend,’ zegt Knuf en samen gaan ze op de tafel staan en dansen.

Als ze moe van het dansen zijn kletsen ze nog even bij totdat Loes zegt dat ze nu toch echt weer moeten gaan, anders mist hij zijn optreden.

Knuf en zijn broer nemen afscheid van elkaar en beloven dat ze elke avond voor het slapen gaan even aan elkaar zullen denken.

‘Dag Knuf,’ zegt zijn broer. ‘Dag broer,’ roept Knuf hem na.