Knuf wil spelen

Brummel heeft een nieuw spannend boek en zoals gewoonlijk wanneer Brummel een nieuw boek aan het lezen is, heeft hij totaal niet in de gaten wat er om hem heen gebeurt.

Plotseling schikt hij van een enorme klap en even kijk hij om zich heen. ‘Zeg Knuffie, wat ben je aan het uitspoken. Een beetje rustig hoor, zo kan ik niet lezen,’ roept hij.

Knuf gluurt om het hoekje en ziet dat Brummel zich weer in zijn verhaal verdiept. Snel loopt hij terug naar de kast, daar heeft hij iets heel boeiends ontdekt. Een kist, een mooie houten kist. Hij probeert de kist te openen, maar dat lukt hem niet zo goed. Hij is er net iets te klein voor, maar daar weet hij wel wat op. Hij stapelt twee boeken op elkaar en klimt er bovenop. Dan ziet hij dat de zee op de kist is beschilderd en dat er een naam op staat. Hij probeert de naam te lezen en spelt de letters die erop staan.

 

B.o.o.t.s.m.a.n

Er staat bootsman, maar wat is een bootsman. Zeker de naam van de zeeman. Hij probeert het deksel te openen, maar dat gaat niet zomaar. ‘Uhhhhh,’ gromt hij uit volle borst en probeert het deksel te openen. Nog één flinke duw en dan hupsakee daar vliegt het deksel omhoog. Voorzichtig kijkt hij in de kist en dan worden zijn oogjes groot van verbazing. De kist zit vol speelgoed. Zo veel, dat hij er opgewonden van wordt.

Daar kunnen Brummel en hij maar wat fijn mee spelen, ten minste als Brummel even zijn boek opzij legt. Dan ziet hij iets waarvan hij zeker weet dat Brummel dat niet kan weerstaan. Dit is het, ha ha ha, hiervoor legt hij zijn boek vast wel opzij en Knuf vist een rode auto uit de kist.

Die Knuf is best slim, toch?

 

Einde